Welkom op Hoofdstraat 24
De meeste mensen vinden dit een prachtig of spannend pand. Het is het huis van mijn jeugd, waar veel mensen konden binnenvallen, waar het levendig was, met veel verhalen en misschien ook verzinsels over vroeger, met de trapjes op de bovenverdieping en luiken in de dubbele vloeren, en ooit het spannendste: een berg nog uit te zoeken spullen, gered uit de Watersnoodramp. Die berg is inmiddels afgegraven. Er zijn ook een paar lieden die dit huis veel te primitief vinden en die alles kort en klein zouden slaan. Die vraag ik vriendelijk hun mond te houden.
De laatste jaren werd het hier steeds stiller. Dat past eigenlijk niet, er hoort meer leven in. Sinds in 2019 mijn vader overleed werd het ongebruikelijk rustig. Mijn moeder heeft Alzheimer; zij kan niet meer praten. Gelukkig kan ze nog kijken, lachen, knuffelen. En ze woont hier nog steeds, in haar geboortehuis, dankzij een superzorgteam.
Om de stilte wat te doorbreken heb ik vorig jaar het winkelgedeelte ingericht als Atelier Kortgene. Ondertussen bedacht ik nog meer snode plannen. Plan 1 was de verhalen over vroegere bewoners en logees te verzamelen. We hebben al wat informatie, uit de dagboeken van mijn moeder. Plan 2 was in kaart brengen hoe het huis eigenlijk is ‘gegroeid’ in de loop der jaren. Was de voorkamer er het eerst of de keuken? Zijn de steentjes in de achtergevel ouder dan die aan de voorkant? Ik dacht te beginnen bij het kadaster, maar dat plan bleef liggen.
Tot eind augustus. Ik ‘ontdekte’ een wandschildering in de voorste woonkamer. Het verhaal dat er een schilderij zou zitten was wel bekend. Het zou onooglijk zijn, klein en je werd er niet vrolijk van. Alleen daarom al! Ik wist wel dat ik het keer zou blootleggen. En omdat nu de vloer vernieuwd zou worden, was dit het moment….
En paar dagen later speldde Omroep Zeeland mij een microfoontje op, hing zo’n kastje aan mijn broek en richtte de camera op mij. De rest is geschiedenis. Tijdelijk beroemd, kreeg ik leuke en interessante reacties. En nuttige informatie. De kop is eraf, de geest uit de fles, ik ga op onderzoek uit.
